Namelijk het Brevet! Het houdt gewoon hetzelfde in als je rijbewijs. Hiermee mag ik vliegtuigen besturen(niet alle natuurlijk, voor grotere heb je een bepaalde licentie nodig).Dit brevet kon pas aangevraagd worden als school en daarna ministerie van Verkeer en Waterstaat mijn logboek gecontroleerd hadden. Dit alles nam zo'n 2 weken in beslag. Na 2 weken zat ik dus ongeduldig te wachten tot het die brief nou eindelijk eens in de brievenbus zou vallen! En eindelijk, na iets langer dan 2 weken kreeg ik "m" binnen. Helemaal trots aan iedereen laten zien natuurlijk! Daarna gelijk een email naar CAE gestuurd dat ik mijn papieren op orde had. Ondertussen waren er natuurlijk al wat weken voorbij gegaan en ben ik eerst even 2 weekjes op vakantie gegaan. Maar, zodra ik thuis was kon ik bijna gelijk weer na Engeland om op gesprek te komen.
Frank, mijn MCC-partner, was een week eerder al in Engeland geweest en vertelde mij dat het een heel relax gesprek was waar hij een beetje over zichzelf gepraat had, daarna wat kleine theoretische vraagjes (meer omdat het moest) en dat was het eigenlijk. Ik ging er dus vol goede moed naartoe. Pech gehad! Mijn gesprek begon met het invullen van het sollicitatie-formulier. Niks moeilijks aan dus ik zag het allemaal nog rooskleurig aan. Tot het gesprek echt begon. Ik zat tegenover een gepensioneerde Captain en iemand van personeelszaken. Het begon een beetje met welke vliegtuigen heb je gevlogen en welke vond je het leukst. Dus daar een beetje over verteld, dat de Seneca voor mij toch wel het mooiste en spannendste vliegtuig geweest was. Had ik misschien niet moeten doen, want algauw gingen ze daar over doorvragen. Ze begonnen over het systeem waarmee de wielen omhoog gehaald worden, is een hydraulisch systeem dus dat lukte me nog wel. Op een gegeven moment vroeg een van hen mij wat de druk van het hydraulisch systeem was...Ik zat letterlijk met een mond vol tanden. Als ze me dat op mijn Multi-Engine examen hadden gevraagd had ik er waarschijnlijk al een hele tijd over na moeten denken en had ik het misschien geweten. Na 3 maanden niet meer op deze kist gevlogen te hebben had ik echt geen flauw idee meer! Hiermee begon het allemaal ook wat moeizamer te lopen. De vragen werden steeds moeilijker en gingen op een gegeven moment over zeer diepgaande vragen over Principles of Flight (voor de experts: Aspect Ratio, voordelen/nadelen swept wings VMCa, VMCg alhoewel deze laatste 2 nog goed uit te leggen waren). De vragen gingen naar mijn gevoel ook niet meer om te kijken oover welke kennis ik beschikte maar hoe ongemakkelijk ze me konden laten voelen. Behoorlijk dus! Het grootste probleem was met name dat er niets af te lezen viel aan deze mannen. Ik beantwoorde de meeste vragen met een antwoord waarvan ik niet altijd wist of het wel helemaal correct was, maar ze reageerde altijd met een emotieloze "okee". Ik had dus geen idee of ik het nou goed of slecht deed. Aan het einde van het gesprek zeiden ze iets van: okee wij hebben genoeg gehad, en vroegen mij nog om een referentie. Na dat laatste vroeg ik nog wat het resultaat van het gesprek was, maar ze zeiden dat ze echt eerst een referentie nodig hadden en met een gemengd gevoel liep ik die kamer uit. In mijn hoofd echt denkend van ging het nou goed of juist niet!? Uiteindelijk maar achter me gelaten met de gedachte als ik t niet haal dan zijn er nog genoeg andere mogelijkheden. 's Avonds maar gewoon een lekker diner in het hotel gegeten en maar niet al te veel over nagedacht. De volgende dag terug naar huis en gelijk een email gestuurd naar mijn MCC-instructeur om hem te vragen of hij mijn referentie zou willen zijn. Zeer snel een email terug gekregen waarin stond dat dit geen probleem was! Daarna gelijk Ryanair gemailt met de mededeling dat ik een referentie had en wat ik nu moest doen. Die middag ook weer een email terug van Ryanair. Die begon letterlijk met: Geachte Peter, ik mag je feliciteren dat je aangenomen bent voor Ryanair. Pfffff, hele opluchting dus. Er zat alleen 1 voorwaarde aan, ik moest uiteindelijk voor 2 referenties zorgen. Gelukkig had ik er dus al 1tje (MCC-instructeur) dus ik moest er nog eentje vinden. Tot op dit moment heb ik nog geen email terug. Dus ik zit nog even te wachten.
Even heel wat anders nu, morgen begin ik bij ASL (Air Service Limburg) met rondvluchtjes! Dit (als het goed is) op een Cessna 172. Gewoon om mijn vlieguren te maken. Het betaald nix, maar ik mag wel gratis uren schrijven (wat normaal al toch zo'n 100-150 euro per uur kost). Hier hou ik het vandaag even bij. Zogauw er weer wat nieuws is horen jullie het gelijk!
