Korte update!

Na een tijdje weer even een kleine update! Zit nu in STN (oftewel Londen Stansted) Ligt ten noordoosten van Londen en is een van de grootste "hub's" van Ryanair. Na daar nu al 2 shifts gedraaid te hebben (een vroeg en een laat) begin ik een beetje in het ritme weer te komen. Het is natuurlijk even wennen om elke keer nadat je 5 dagen gewerkt hebt, weer met het vliegtuig en trein naar huis te moeten. Beetje lastig af en toe maar voorderest wel goed te doen. Het is allemaal even wennen hoe het daar allemaal gaat, maar ik kom er wel in denk ik. Vooral de operatie daar op het vliegveld is een stuk anders dan in Charleroi. De procedures om alles voor elkaar te krijgen zijn weer net anders en het is 's ochtends zeg maar gewoon een chaos in de crewroom. Alhoewel dat ook wel wat heeft. Tenminste als je zelf genoeg tijd hebt. Als je zelf namelijk niet genoeg tijd hebt dan ben je zelf ook onderdeel van die hele chaos (helaas al een aantal keer gebeurd!). Vooral op je ochtenddiensten moet je toch zeker anderhalf uur vantevoren aanwezig zijn. In Charleroi was ik al blij als ik er een uur vantevoren aanwezig was! Ik deed dan in 20 min men voorbereiding en stond na 25 min volledig klaar als de captain binnenkwam. Dan bespraken we even het weer en de vluchtinformatie en dan gingen we richting de kist.
Hier is het helaas ietsje minder relax aangezien je hier al een 10 min bezig ben om een computer te zoeken die het doet (als ze het al doen!) en daarna ook nog eens een printer moet vinden die fatsoenlijk print! Maar al bij al is het wel een ultieme ervaring om allemaal eens mee te maken. Ik zal hieronder even snel wat fotootjes zetten die ik tijdens de verschillende vluchten heb gemaakt. Een aantal daarvan zijn misschien onduidelijk dus daarbij even een uitleg. Dit is namelijk ST. Elmo's Fire. Oftewel statische ontlading op het vliegtuig. In dit geval zelfs op de voorruit. Het lijkt dus inderdaad op bliksem maar het zijn gewoon vonken die van het ene naar het andere punt springen. Dit word veroorzaakt door de wrijving die het vliegtuig maakt met de lucht om zich heen. Ditmaal een wolk.



DRUKDRUKDRUK...Standstill airport!

Nog even CRL daarna STN!

Na een maand gevlogen te hebben op CRL (oftewel Charleroi) heb ik te horen gekregen dat ik een nieuw contract krijg. Bij dit nieuwe contract hoort blijkbaar ook een nieuwe basis. Ik ga naar Stansted (STN, Londen). Toen ik het hoorde baalde ik ontzettend. Heb het namelijk heel erg naar mijn zin op CRL. Ben elke avond thuis, aangezien ik vanuit Maastricht op en neer rijdt. Is een uurtje rijden dus goed te doen! Maargoed Ryanair vind dat ik maar een beetje in STN moet gaan vliegen.
Na er een beetje over nagedacht te hebben kan het ook wel een beetje positief zijn (ik zeg een beetje hè!). Voordeel is namelijk dat het contract waar ik op kon, mij alleen betaald als ik vlieg. Dus vlieg ik een dag niet, word ik ook niet betaald. Daarbij is STN een hele grote basis, waarvan ik een stuk meer bestemmingen zie dan vanaf CRL. Dus al met al is het niet heel erg slecht. Enige waar ik een beetje tegenop zie is het feit dat ik in Engeland moet wonen. Dat betekent dus dat ik iets van een appartement of kamertje nodig heb. Daar heb je in Engeland dus een fortuin voor nodig! Prijzen liggen daar bijna 2 keer zo hoog en het werkt ook niet echt mee dat ze daar de pond gebruiken!
Maargoed voor het moment zit ik nog op CRL tot eind april. Vanaf 1 mei zal mijn nieuwe contract ingaan en vanaf dan zal ik dus ook in STN zitten.

De laatste tijd helaas niet veel interessants gebeurd. Voor de eerste keer 's avonds onweer gezien vanuit de lucht (tot 2 keer toe!). Dit is wel echt een heel mooi gezicht. Je vliegt boven de wolken en ziet dus inderdaad de bliksem en alles van boven. Voordeel is ook dat je een mooie overview hebt en je ziet de bliksem dus "door" de wolk heen gaan. Van links naar rechts zeg maar. Heel mooi gezicht dus!
Ondertussen zit ik ook al op zo'n 200 uur 737-800 dus dat gaat zeker lekker! Blijkt dat ik bij 500 uur al een salaris verhoging krijg, dus als dit zo door gaat zit ik daar zo.
Laatst ook maar weer eens met een oude schoolvriend afgesproken. Had ik al een hele tijd niet meer gesproken dus was wel gezellig om een beetje bij te kletsen. Het volgende wat nu op het plan staat is Fiona's verjaardag op 12 april. Ik heb haar toegezegd dat ik alles zou regelen. Wordt een topparty;)!
Ik zal eens kijken of ik de komende tijd even wat meer kan uploaden en ook wat meer over dagelijkse vluchtjes kan vertellen! Jullie horen van me!

Line check

Even een kleine update. Dikke maand geleden begonnen met lijntraining en ondertussen daar al klaar mee. Om samen te vatten:
- Na 12 sectoren was ik Safety Pilot Release. Dat wil zeggen dat de derde piloot die achter mij zat, niet meer mee hoefde te vliegen. Voor de goede orde. 1 sector is een vlucht.
- Hierna flink gevlogen. Veel geleerd natuurlijk! Na 60 sectoren had ik mijn progress check. Wat eigenlijk gewoon inhield dat ze je checkte of je een beetje on profile bent. Dit was allemaal geen probleem gelukkig dus kon ik eindelijk mijn lijn check doen.
Mijn line check heb ik op zo'n 75 sectoren gedaan en dat betekent dat ik nu volgens de ryanair procedures vlieg.
Als het goed is krijg ik nu ook een nieuw contract en natuurlijk salarisverhoging (beetje dan).
Tot zover laat ik het hier even bij.

Vliegen!

Nou, na weer een hele tijd dacht ik van ik ga men blog maar weer eens updaten. Ook omdat verschillende mensen er om hadden gevraagd. Om nou elke keer hetzelfde verhaal te vertellen, word je op een gegeven moment natuurlijk ook moe van.
Om even samentevatten wat er in de laatste maanden gebeurd is:
Ik heb mijn typerating natuurlijk afgesloten. Dit ging allemaal vrij vlot. In totaal heb ik er zo'n 2 maandjes over gedaan en om eerlijk te zijn was het een hele leuk ervaring! Vliegen in een Full Flight simulator is bijna net zo realistisch als in het echt. Ook met de beeldschermen die bijna 180 graden om je heen staan lijkt het zeer realistisch.
Dit alles is natuurlijk weer niks bij het volgende. Namelijk mijn Base-Check zoals ze dat noemen. Dat is eigenlijk de afsluiting van je typerating. Om volledig gecertificeerd te zijn op de 737-800 moet je ook nog een uurtje in het echte vliegtuig vliegen. Dit heb ik dan op 16 januari gedaan. Het idee hiervan is dat je 6 circuitjes maakt. Dit was natuurlijk super. Om eindelijk die gashendels eens naar voren te duwen en echt het echte gevoel mee te maken. Het is alleen zo dat als je in de cockpit zit je geen idee heb dat je zo'n groot vliegtuig aan het besturen bent!

Als laatste ben ik nu begonnen aan mijn lijntraining. Wat gewoon echt vliegen is. Ik vlieg nu gewoon met passagiers naar allerlei bestemmingen. Voorlopig kan ik er nog geen genoeg van krijgen. Het is allemaal natuurlijk nog nieuw en wennen, maar het bevalt zeker! Ik zal nog even snel wat foto's erbij zetten. Op het moment heb ik nog niet veel ervaringen te vertellen maar dat komt allemaal wel!

Weer even Ryanair!

Na het interview half juli is er alweer een hele hoop gebeurd. Ben natuurlijk op vakantie geweest (2 weekjes Spanje). Voorderest druk gediscussieerd met Ryanair. Moest namelijk heel veel in orde gemaakt worden. Waaronder een aantal referenties, voordat ik mijn contract zou krijgen.

Nu zijn we al heel wat weken, zeg maar maanden verder en ik ben ondertussen weer een weekje in East-Midlands geweest. Dit voor een introductie van Ryanair. We kregen een hele hoop informatie over het reilen en zeilen van Ryanair. Hoe werkt hun organisatie nou en wie staat er overal bovenaan. Daarnaast kregen we een uniform aangemeten wat op het moment als het goed is gemaakt wordt! Voorderest hebben we deze week 2 testjes moeten maken over Dangerous Goods en over Security. Allebei inkoppertjes, dus ging allemaal prima. Vergeet ik bijna te zeggen dat we ook nog een soort van zwemoefening hebben moeten doen. Dit was toch wel het zwaarst van de hele intro week (niet hoor;)). We moesten namelijk 2 baantjes trekken (met t-shirt), daarna nog een keer 2 baantjes maar dan met zwemvest. Plus we moesten iemand "redden", oftewel iemand slepen met zwemvest aan. Aangezien ik jaren heb gesnorkeld en ook een boel diploma's daarin heb was het voor mij (en ook niet voor andere overigens) geen groot probleem.





Nu heb ik even een weekje vrij voordat ik de Type-Rating op de 737-800 begin. Deze Type-Rating doe ik in Hoofddorp. De 737-800 is het enige vliegtuig waar Ryanair mee vliegt, maar wel een van de modernste vliegtuigen die er nu rondvliegen. Zodra ik begin zal ik tussendoor of misschien daarna (heb mijn examen op 6 december) weer wat laten weten hoe het ervoor staat!

Ryanair!

Toch maar weer even snel een postje zetten hier. Druk bezig geweest de laatste tijd. Na de MCC afgerond te hebben, allerlei papierwerk geregeld en vele telefoontjes/emailtjes later krijg je dan uiteindelijk te horen dat je welkom bent in East-Midlands, Engeland. Ik zal het even uitleggen: Vlak na mijn MCC kreeg ik een telefoontje van CAE dat ik zo snel mogelijk mijn papieren op orde moest maken aangezien de Ryanair-assesment positief was afgesloten en ze mij zo snel mogelijk wouden spreken voor een sollicitatie gesprek. Onder deze papieren hoorde onder andere het welbegeerde groene papiertje

Namelijk het Brevet! Het houdt gewoon hetzelfde in als je rijbewijs. Hiermee mag ik vliegtuigen besturen(niet alle natuurlijk, voor grotere heb je een bepaalde licentie nodig).
Dit brevet kon pas aangevraagd worden als school en daarna ministerie van Verkeer en Waterstaat mijn logboek gecontroleerd hadden. Dit alles nam zo'n 2 weken in beslag. Na 2 weken zat ik dus ongeduldig te wachten tot het die brief nou eindelijk eens in de brievenbus zou vallen! En eindelijk, na iets langer dan 2 weken kreeg ik "m" binnen. Helemaal trots aan iedereen laten zien natuurlijk! Daarna gelijk een email naar CAE gestuurd dat ik mijn papieren op orde had. Ondertussen waren er natuurlijk al wat weken voorbij gegaan en ben ik eerst even 2 weekjes op vakantie gegaan. Maar, zodra ik thuis was kon ik bijna gelijk weer na Engeland om op gesprek te komen.


















Frank, mijn MCC-partner, was een week eerder al in Engeland geweest en vertelde mij dat het een heel relax gesprek was waar hij een beetje over zichzelf gepraat had, daarna wat kleine theoretische vraagjes (meer omdat het moest) en dat was het eigenlijk. Ik ging er dus vol goede moed naartoe. Pech gehad! Mijn gesprek begon met het invullen van het sollicitatie-formulier. Niks moeilijks aan dus ik zag het allemaal nog rooskleurig aan. Tot het gesprek echt begon. Ik zat tegenover een gepensioneerde Captain en iemand van personeelszaken. Het begon een beetje met welke vliegtuigen heb je gevlogen en welke vond je het leukst. Dus daar een beetje over verteld, dat de Seneca voor mij toch wel het mooiste en spannendste vliegtuig geweest was. Had ik misschien niet moeten doen, want algauw gingen ze daar over doorvragen. Ze begonnen over het systeem waarmee de wielen omhoog gehaald worden, is een hydraulisch systeem dus dat lukte me nog wel. Op een gegeven moment vroeg een van hen mij wat de druk van het hydraulisch systeem was...Ik zat letterlijk met een mond vol tanden. Als ze me dat op mijn Multi-Engine examen hadden gevraagd had ik er waarschijnlijk al een hele tijd over na moeten denken en had ik het misschien geweten. Na 3 maanden niet meer op deze kist gevlogen te hebben had ik echt geen flauw idee meer! Hiermee begon het allemaal ook wat moeizamer te lopen. De vragen werden steeds moeilijker en gingen op een gegeven moment over zeer diepgaande vragen over Principles of Flight (voor de experts: Aspect Ratio, voordelen/nadelen swept wings VMCa, VMCg alhoewel deze laatste 2 nog goed uit te leggen waren). De vragen gingen naar mijn gevoel ook niet meer om te kijken oover welke kennis ik beschikte maar hoe ongemakkelijk ze me konden laten voelen. Behoorlijk dus! Het grootste probleem was met name dat er niets af te lezen viel aan deze mannen. Ik beantwoorde de meeste vragen met een antwoord waarvan ik niet altijd wist of het wel helemaal correct was, maar ze reageerde altijd met een emotieloze "okee". Ik had dus geen idee of ik het nou goed of slecht deed. Aan het einde van het gesprek zeiden ze iets van: okee wij hebben genoeg gehad, en vroegen mij nog om een referentie. Na dat laatste vroeg ik nog wat het resultaat van het gesprek was, maar ze zeiden dat ze echt eerst een referentie nodig hadden en met een gemengd gevoel liep ik die kamer uit. In mijn hoofd echt denkend van ging het nou goed of juist niet!? Uiteindelijk maar achter me gelaten met de gedachte als ik t niet haal dan zijn er nog genoeg andere mogelijkheden. 's Avonds maar gewoon een lekker diner in het hotel gegeten en maar niet al te veel over nagedacht. De volgende dag terug naar huis en gelijk een email gestuurd naar mijn MCC-instructeur om hem te vragen of hij mijn referentie zou willen zijn. Zeer snel een email terug gekregen waarin stond dat dit geen probleem was! Daarna gelijk Ryanair gemailt met de mededeling dat ik een referentie had en wat ik nu moest doen. Die middag ook weer een email terug van Ryanair. Die begon letterlijk met: Geachte Peter, ik mag je feliciteren dat je aangenomen bent voor Ryanair. Pfffff, hele opluchting dus. Er zat alleen 1 voorwaarde aan, ik moest uiteindelijk voor 2 referenties zorgen. Gelukkig had ik er dus al 1tje (MCC-instructeur) dus ik moest er nog eentje vinden. Tot op dit moment heb ik nog geen email terug. Dus ik zit nog even te wachten.
Even heel wat anders nu, morgen begin ik bij ASL (Air Service Limburg) met rondvluchtjes! Dit (als het goed is) op een Cessna 172. Gewoon om mijn vlieguren te maken. Het betaald nix, maar ik mag wel gratis uren schrijven (wat normaal al toch zo'n 100-150 euro per uur kost). Hier hou ik het vandaag even bij. Zogauw er weer wat nieuws is horen jullie het gelijk!

Lange tijd geleden!

Na een hele lange tijd eindelijk weer een bericht. Dit maal vanuit Nederland! Inderdaad, ik ben terug in Nederland. Wat zeg ik, ik ben klaar met de opleiding. Een maandje geleden kwam ik terug uit Portugal met al mijn nodige brevetten. Alles gehaald en geen problemen. Voordat dat ik terug mocht, moest er natuurlijk ook nog een ceremonie aan te pas komen. Wel te verstaan de Wings-uitreiking. Om het daar maar eerst even over te hebben.
Als afsluiting van je opleiding krijg je je wings. Iedereen weet natuurlijk wel een beetje hoe die eruit zien, al zijn ze per school natuurlijk anders. Maar wie heeft nou nog nooit een piloot gezien (in pak) zonder wings;)!
Om maar even met een before-foto te beginnen. Snel even een fotootje gemaakt voordat we naar de uitreiking gingen.
Allemaal strak in t pakje en klaar om onze wings te ontvangen!














Om te beginnen met Max. Heel blij dat ie eindelijk zijn wings mag ontvangen! Dat blijkt wel uit zijn glimlach!



















Daarna...Evert



















Jantje



















Matthias



















Devin



















Jan-Paul














En om het af te sluiten. Ikzelf!















Mijn wings werden uitgereikt door Cayetano Martinez. Omdat dit toch wel een beetje speciaal is probeer je hiervoor een instructeur te vinden waar je veel mee gedaan hebt, of die je graag mag. Met deze instructeur heb ik bijna mijn hele TB-200 fase gevlogen (ongeveer 60 uur). Dus we hadden heel wat uurtjes samen in een vliegtuigje gezeten. Daarom ook mijn keuze voor hem.





Ik kan natuurlijk nog eindeloos doorgaan met foto's van alle klasgenoten. Maar ik heb het even bij een kleine selectie gelaten om een beetje te laten zien hoe het nou precies gebeurt.

Na de wings-uitreiking komen de beroemde klassenfoto's. Om te beginnen op de trap in het schoolgebouw. De meeste NLS-klassen hebben hier wel een foto van dus waarom wij niet!













Als volgt: Een foto van de hele klas bij de Seneca. Het leuke was dat er op dat moment maar 3 mensen op de Seneca vlogen. Namelijk Jan-Paul, Frank en ik. Derest stond er dus meer bij voor de foto! Maar het is toch leuk om zo'n foto te hebben!













Daarna nog even naar de landingsbaan gelopen. Dat is toch niet iets waar je elke dag te voet kwam. In het vliegtuig ziet het er allemaal een stuk kleiner uit! Maar als je dan op die baan staat, blijkt ie toch best wel groot te zijn! Eerste foto is op de weg ernaartoe. Dit is het bordje wat bij de baan staan waaraan je kunt zien dat het baan 01 is en op welke zogenoemde "taxi-way" je staat.













De volgende foto is echt OP de baan. Gelukkig was het al donker en mocht er niemand meer landen. Wel een beetje jammer voor de foto maar daar is niks aan te doen!













Na de wings-ceremonie was het tijd voor de examens. Dus nog even hard studeren en dan aan de bak! Namelijk het Seneca examen. Dit was het laatste examen in Portugal en daarna zouden we terug gaan naar Nederland. Het was nog even pezen maar gelukkig hadden we een aardige examinator (Nederlander, helpt altijd een beetje de zenuwen te verminderen). Examen zelf ging gelukkig heel goed. Volgens de examinator was de een perfecte vlcuht dus ik was al lang tevreden. Zelf vond ik het ook mijn beste Seneca vlucht die ik tot nu toe gemaakt had dus daar was ik heel blij mee! Na dit examen gehaald te hebben was ik er natuurlijk nog niet, want toen kwam al het "papierwerk" ik moest al mijn flight-files (waar mijn beoordelingen in stonden) 2 keer kopieren, ik moest men logboek laten checken en tekenen en de vlucht regelen terug naar huis. Die plaats zou vinden op de zaterdag daarna (vrijdag hadden we examen, lekker snel dus). Snel nog even de laatste foto's van men kamer gemaakt! Alles ingepakt en klaar om de volgende ochtend te vertrekken.











































Daarna de volgende dag terug naar Nederland. Wat was het fijn om in Nederland te zijn! Het weer was wat minder maar dat hoort erbij natuurlijk. Ik had nu gelukkig een weekje vrij voordat mijn MCC-cursus zou beginnen. Natuurlijk blij om weer bij mijn vriendin en ouders te zijn. In je eigen bedje slapen. Hele normale dingen zijn dan toch o zo fijn! In dat weekje ook nog met een vriend afgesproken die zijn vliegopleiding modulair doet, naast zijn werk! Daarmee een vluchtje van Beek naar Oostende gemaakt en terug. Ik zal even snel wat foto's laten zien zonder al teveel uitleg;)!
Op de grond in Beek (ook wel Maastricht-Aachen airport of EHBK)




























In de lucht op weg naar Oostende. Op ongeveer een kilometertje hoogte (FL 100)




























De kust van Oostende. T weer in Maastricht was heerlijk, maar hoe verder we naar t westen vlogen hoe slechter het weer werd. In Oostende stond er een stevige bries uit zee en waren er flink wat wolken

































Op de terugweg via zeeland, noord-brabant en Den Bosch terug gevlogen naar maastricht














Ondertussen in Oostende wel nog gestopt om de stad in te gaan. Oostende een beetje verkent, gelunched om daarna weer verder te gaan. Al met al een hele gezellige dag!

Goed, en dan het laatste deel van mijn opleiding. De welbekende en beruchte MCC-cursus! Al vanaf het begin van onze opleiding doen de geruchten de ronde dat dit misschien nog wel eens het zwaarste deel van je opleiding is en dat je echt wel goed je best moet doen! Deze cursus bestaat uit 2 weken waarvan de eerste week theorie is. Die wordt opesplitst in basic system-knowledge en HPL oftewel Human Factors. Wat natuurlijk een van de belangrijkste rollen speelt in een cockpit. Even een feitje, de meeste vliegrampen gebeuren niet omdat er iets kapot gaat aan het vliegtuig, maar omdat de piloten een serie van foute oplossingen kiest. Dat verklaard wel waarom de menselijke invloed zoveel uitmaakt in een cockpit!
Onze planning zag er als volgt uit. Wij begonnen met een week theorie. Waarna we een week "vrij" zouden hebben om daarna een week simulator te hebben.
Zo gezegd, zo gedaan. De eerste week hebben we samen met een ander paar de theorie gehad. Om nou te zeggen dat dat allemaal heel moeilijk was, het viel wel mee. Er waren wel dingen die je gewoon moest weten, maar zoveel was het niet. Vooral de systeem-kennis was heel erg oppervlakkig, maar daar ging het uiteindelijk ook niet om. Het was meer het samenwerkingsverband in de cockpit waar op gelet werd. Vanaf donderdag begonnen wij ook te oefenen in de CPT oftewel de Cockpit Procedure Trainer. Makkelijk te vertallen natuurlijk. Gewoon een nagemaakte cockpit van een 737-300.














Hier hebben wij wel de nodige uurtjes doorgebracht met het oefenen van procedures, checklisten, scan-flows noem maar op. We zaten er elke dat wel in om gewoon de dingen elke keer tot in den einde te oefenen. Steeds maar alle procedures opnieuw.














En toen op zondag 20 mei was het zover! Op zondag 20 mei werden wij om half 6 's ochtends (!!!) verwacht in het CAE gebouw. Om te beginnen met onze eerste simulator-sessie. Deze week was misschien toch wel en van de meest leerzame week in mijn opleiding. Je leert zoveel in zo'n korte tijd. Vooraf was ons al gezegd dat je deze MCC-cursus op 2 manieren kon doorkomen.
1: Ken je procedures matig en dan moet de instructeur het allemaal voordoen in de simulator zelf of,
2: Zorg dat alles wat je kunt kennen kent, en dan wordt het in de simulator al een stuk relaxer!

Wij hadden dus voor optie 2 gekozen terwijl de crew voor ons voor optie 1 gekozen hadden waardoor ze niet zonder stoten en vallen door de MCC heengekomen zijn! Een van hun had zelfs de Ryanair-selectie niet gehaald (waar het uiteindelijk om ging).
Maar voor zowel Frank als mij waren de sessie leerzaam maar ook heel leuk. Wij hadden tijd over waardoor we nog relatief veel manueel gevlogen hebben (op de hand) in plaats van op de autopilot. Dat geeft toch weer wat extra's aan de cursus, aangezien het daar eigenlijk niet om gaat!
En dit is hem nou, het vliegtuig waar wij in gevlogen hebben. Okee, het was de simulator, maar het was een Full Flight Simulator. Wat wil zeggen dat alle bewegingen zo realistisch mogelijk na worden gebootst.













Hierboven dus een foto van het echte vliegtuig van buiten. Het "ding" waar wij inzaten zag er als volgt uit:














En dit is hem dan van binnen. De cockpit van de 737-300. Op het eerste oog relatief simpel. Maar als je er dan inzit en alles moet doen is het toch meer dan je verwacht!














Under AC-ground power. Alle system up & running.










































Dat was het wel eigenlijk! Achteraf was de MCC-cursus een hele leuke en leerzame ervaring. Frank en ik hebben zeker veel plezier gehad alhoewel we er wel voor moesten werken! Maar dat hoort erbij.
Nu zit het er allemaal op! Opleiding is helemaal afgesloten op een sollicitatie cursus en een diploma uitreiking na. Voorlopig heb ik wel even genoeg geschreven en ik hou jullie wel weer op de hoogte als er wat nieuws gebeurt is!