CPL en IR-examen!

Na een hele tijd niets van me te laten horen hier maar weer eens een berichtje! Maar er is ook een reden voor! Ik heb namelijk sinds afgelopen vrijdag (9 maart) mijn eenmotorige vliegfase afgesloten. En wel met 2 examens. Het CPL en het IR examen. Na 60 uur vliegen op de TB20 was ik er ook wel klaar voor!
De laatste 2 weken voor het examen waren een van de drukste weken die ik hier tot nu toe gehad heb. Volgens de planning moest ik namelijk afgelopen week mijn examen doen. Waarom? Omdat er die week een Nederlandse examinator zou komen die onze, en de multiengine examens af zou nemen. De laatste weken kwam operations er dus achter dat wij nog een heleboel moesten vliegen. Dat hebben we geweten! Lange dagen op school die begonnen om 6 uur en ook weer rond die tijd 's avonds eindigden. Veel vlieguren gemaakt en ook veel simulator uren gemaakt. Dat laatste is het vermoeiendste, want dan krijg je een hele hoop dingen tegelijk. Vliegen, emergencies, moeilijke opdrachten, noem maar op! Na die dagen kwam ik ook uitgeput thuis en dan was het ook nog eens zo dat ik de theorie weer eens kon gaan opspijkeren! Ze kunnen immers van alles vragen bij je examens. Het was dus nog even afzien voor mij.
Woensdag 7 maart had ik mijn IR, wat staat voor Instrument Rating. Dit heb je nodig om geldig zonder zicht te mogen vliegen. Dit examen had ik als eerst. Frank mocht na mij en Jan-Paul zou het op donderdag hebben. Hoe dichter ik bij examen kwam hoe zenuwachtiger ik toch wel steeds werd! Dit betekende namelijk echt iets! Als je dit zou halen zou er namelijk special IR op je brevet staan wat je bevoegd om dus zonder zicht te vliegen.
Van tevoren had ik rond een uurtje of 9 theorie-test samen met Frank. Dit was mondeling met de examinator. Dat het Nederlands was hielp natuurlijk wel een hele hoop! Gelukkig hadden wij het heel erg getroffen met de examinator. Het was een hele aardige man die eigenlijk van de theorie een soort verhaaltje maakte. Daardoor voelde je je ook beter op je gemak en kon je beter nadenken. Theorie achteraf was makkelijker dan we verwacht hadden. Dus daar waren we heel blij mee! Toen zou ik om half 11 mijn (vlieg) examen hebben. Alleen kwam er namelijk nog wat tussen. De examinator was ook in Portugal om de Multiengine examens af te nemen. Nou was er de vorige dag iets gebeurt waardoor ze het examen niet af hadden kunnen maken en moesten het dus de volgende ochtend doen. Ik mocht dus nog even in spanning blijven wachten. Maar rond een uurtje of 12 was het toch wel mijn tijd! Het plan was om naar Beja te gaan. Een vliegveld ongeveer 20 mijl ten zuiden van Evora. Hier moest we een ILS-approach maken. Wat inhoud dat je tot ongeveer 75 meter boven de baan geleid word en je ook opgelijnt zit met de baan. In het vliegtuig heb je een instrument wat je vertelt of je hoog of te laag of juist te ver naar links of rechts zit.
Dit was dus het plan. Toen we bij dit vliegveld aankwamen vertelde ze ons dat we nog even moesten wachten tot er ander verkeer weg was. In de tussentijd hebben we steep turns, approach to stall en limited panel. Dat houdt in dat je een aantal instrumenten niet meer hebt en dan een bocht moet maken met behulp van timing. Toen we hiermee klaar waren mochten we de approach starten. Toen de ILS gedaan. Het werd allemaal wat moeilijker gemaakt door de wind. Die op een hoogte van 3000 ft ongeveer 40 tot 45 knopen blies en ook nog eens van opzij. Waardoor je dus een grote opstuur had om je track die je over de grond vloog te volgen. Na de ILS keerde we weer terug direct naar Evora om daar een NDB approach te doen. Daarna met een knoop of 30 crosswind geland. Dat was dus ook weer even werken. Deze landing heb ik ook samen met mijn instructeur gemaakt want de hoogste crosswind waarmee dit vliegtuig getest was is 25 knopen. Het was dus nog een tricky landing! Maar het ging allemaal goed! En al in t vliegtuig kreeg ik te horen dat ik geslaagd was! Hele opluchting dus! Daarna moest Frank dus nog zen examen doen. Die kwam dus ook tegen het einde van de dag terug met het nieuws dat ie het gehaald had! Dus de eerste 2 hadden het al gehaald! Nu moest Jan-Paul nog. Die zou het de volgende dag hebben samen met het CPL-examen van Frank. Ook bij hun ging het die dag goed!
Op vrijdag bleef dus nog het CPL-examen voor Jan-Paul en mij over. We moesten weer rond 9 uur op school zijn voor de briefing en theorie. Die we hier ook weer samen zouden hebben. Deze was veel makkelijker dan verwacht dus dat was allemaal geen probleem! Daarna zou Jan-Paul 's ochtends eerst het examen doen en daarna was ik aan de beurt! Het idee van CPL (Commercial Pilot License) examen is ongeveer hetzelfde als 70-uurs check. Je plant een route naar een ander vliegveld. En ergens tussendoor zegt de examinator dat je ergens anders naar moet divergeren. Ik moest dus 3 punten van mijn route vliegen en daarna naar een punt uitwijken wat weer de andere kant op was. Na ongeveer 50 km waren we e (kwartiertje vliegen) en toen zei de examinator van klim maar naar 3000 ft om het zogenoemde "airwork" te doen. Dit houdt in: Steep turns (dit keer 60 graden, normaal doen we ze op 45 graden maar hij wou ze op met 60 graden!), full stall (dit wil zeggen dat je geen gas meer geeft en je snelheid loopt langzaam terug. Tot een bepaalde snelheid en dan heeft het vliegtuig niet genoeg draagkracht meer om in de lucht te blijven en dan valt het uit de lucht.) en daarna nog een forced landing. Waarbij de examinator het gas dichtrekt en je maar ergens moet proberen te landen. Hierna terug gegaan naar Evora om daar 6 circuitjes te doen met landingen. Al met al was dit ook allemaal goed. Examinator was heel tevreden en ik dus ook. Nu ben ik dus volledig piloot. Ik mag ingehuurd worden om een vliegtuig te besturen! Nu moet ik alleen nog mijn Multiengine halen. Zonder dit examen mag ik niet in meermotorige vliegtuigen vliegen. Na dit examen kan ik eindelijk weer terug naar Nederland! Eerst maar eens zo'n vliegtuig proberen te besturen! De Seneca. Ik hou jullie wel op de hoogte!